Ιστορικα μιλωντας εχει παρατηρηθει οτι κατα καιρους εχουν εμφανισθει καποιοι ανθρωποι που διεφεραν αρκετα απο το συγκεκριμενο πλαισιο στο οποιο οι υπολοιποι φαινομενικα υποτασονταν!
Καποιοι απο αυτους εμειναν στην Ιστορια ως φιλοσοφοι, θρησκευτικοι αναμορφωτες, καλλιτεχνες, ποιητες κτλ. με κοινο χαρακτηριστικο οτι αντιλαμβανονταν ο καθενας με τον τροπο του, την εννοια της "πραγματικοτητας" εντελως διαφορετικα!
Σε αντιθεση με την συντριπτικη πλειοψηφια των ανθρωπων, εκφραστηκαν διαφορετικα, ασκησαν κριτικη στο υπαρχον συστημα και φυσικα οι περισσοτεροι πληρωσαν το τιμημα... Ειναι αποδεκτο -πιστευω- οτι η εξελιξη, η αντιληψη, και η συνειδητοτητα ειναι αμεσα συνδεδεμενες!
Επισης ειναι αποδεκτο οτι χαρις στις προσπαθειες καποιων ανθρωπων, οι μοναδες και οι κοινωνιες εξελιχτηκαν επιστημονικα, φιλοσοφικα, ηθικα... Η εξελιξη ειναι συμφυτη με την φυση της Ζωης ως φαινομενο!
Πολλες φορες στην Ιστορια του ανθρωπινου ειδους στον πλανητη Γη οι εξουσιαστικες δομες ανελαβαν να "επεξηγησουν" στους "υπηκοους" την εννοια της πραγματικοτητας με ορους "βολικους" ως προς τα συμφεροντα τους, αποκρυπτοντας και διαστρεβλωνοντας τις σκεψεις, τις διδασκαλιες και τον λογο αυτων των Ανθρωπων οι οποιοι αρνηθηκαν να βολευτουν με τις υπαρχουσες επεξηγηματικες φορμες!
Αρωγος σε αυτην τους την προσπαθεια ηταν οι οργανωμενες "εκκλησιαστικες" δομες, οι διαφοροι "-ισμοι", τα κρατη, τα μεσα ενημερωσης ( στις μερες μας), η υποταγη σε "αναγκες", καθως και η εντεχνη δημιουργια ανασφαλειας, ωστε οι "υπηκοοι" να "κατσουν ησυχα στα αυγα τους" και να μην ακολουθουν την φυσικη ορμη για κατανοηση, εξελιξη και βελτιωση της ζωης τους...
Η Πραγματικοτητα λοιπον ειναι ενα "αγραφο χαρτι" στο οποιο υπευθυνος για την "γραφη του" ειμαστε Ολοι μας, ο καθενας με τον τροπο του και συγχρονως υπευθυνος για την αυτοεξελιξη του και την εξελιξη του κοινωνικου περιβαλλοντος μεσα στο οποιο ζει...
Μεσσιες, Σωτηρες, Ηγετες και λοιπες "φωτισμενες" μορφες δεν μπορουν να αναλαβουν την ευθυνη της προσωπικης μας εξελιξης, καθως και των επιλογων μας... Ο Μεσσιας ζει εντος μας,
και ειναι δικη μας ευθυνη να τον φερουμε στην επιφανεια...
Η πραγματικοτητα μας, ειναι παραγωγο της δρασης μας η της αδρανειας μας. Αν καποιος δεν αναλαβει την ευθυνη της υπαρξης του και δεν συνειδητοποιηθει ως προς την Αληθεια (μη ληθη) τουλαχιστον ας παψει να κατηγορει θεους και δαιμονες...
Μας αρεσει η οχι ειμαστε συνδεδεμενοι και προερχομαστε απο την Μια Πηγη... Οποιος μπει στον κοπο να ερευνησει τις συγχρονες επιστημονικες θεωρησεις θα αντιληφθει οτι ακομα και η εντελως υλιστικη προσεγγιση της επιστημονικης σκεψης αρχιζει να εμβαθυνει σε μια πολυ ευρυτερη κατανοηση!
Ο Διαλεκτικος Υλισμος βοηθησε την τεχνολογικη εξελιξη αλλα απετυχε να νοηματοδοτησει καποιες αρχετυπικες ερωτησεις του Ανθρωπινου οντος!
Ο πλανητης μας, το σπιτι μας, εχει δεχθει ισχυρα χτυπηματα απο την ανθρωπινη δραστηριοτητα και τις συνεχιζομενες αυτοκαταστροφικες συμπεριφορες του ειδους ( πολεμοι, ανταγωνισμος, ματαιοδοξια, αδιαφορια, φοβικα συνδρομα, ανασφαλεια κτλ.)
Οσο περισσοτεροι Ανθρωποι κατανοησουν και ενθυμηθουν την φυση τους τοσο πιο αποτελεσματικα θα αλλαξουμε την "πραγματικοτητα" μας με οραμα την συνεργασια και την απο κοινου εξελιξη...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γουστάρω...
ΑπάντησηΔιαγραφή...που ασχολείσαι με τα blog τώρα που έπαψαν πια να είναι μόδα
...που κάποιοι κάνουν αναρτήσεις για σκέψη και όχι για χαβαλέ
...αυτούς που προσπαθούν ακόμα κι αν αυτό φαντάζει μάταιο
...τις φορές που λουφάρω στη δουλέιά περιδιαβαίνοντας στα λόγια των φίλων μου
...και που διορθώνω τα λάθη μου, επίσης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή...είμαι σίγουρος πως έχεις πολλά να δώσεις μέσα από αυτό το blog
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργοπεθαινει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια , που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.
Pablo Neruda