Στην πραγματικοτητα οι "κοινωνιες" προβαλλουν ενα συγκεκριμενο μοντελο του πως "οφειλει" να ειναι ενα μελος του κοινωνικου ιστου... χαριν της συναινεσης, της κοινωνικης ειρηνης, της ομαλης λειτουργιας του "οργανισμου"... Τα μεσα που χρησιμοποιουνται για την "εκπαιδευση" του πολιτη ειναι οι εκπαιδευτικοι οργανισμοι, οι θρησκευτικοι φορεις, το "κρατος" κτλ. Οπως σαφως γνωριζουμε η πλειοψηφια των πολιτων πολυ απλα υιοθετει τις εξωθεν "οδηγιες χρησεως προς ναυτιλομενους" χωρις να ερευνησει η να κριτικαρει αν ολες αυτες οι οδηγιες ειναι προς το συμφερον του ιδιου η της εξελικτικης πορειας του κοινωνικου ιστου!
Ιστορικα, γνωριζουμε οτι ενα μικρο ποσοστο Ανθρωπων αρνειτε να ενταχθει στο προβλεπομενο μοντελο και διαφοροποιειτε περισσοτερο η λιγοτερο απο τον περιγυρο... Ανθρωποι οι οποιοι δεν επαναπαυονται στην "επισημη" εξηγηση του κοσμου μας και ερευνουν, αναλυουν, εμβαθυνουν και ασκουν κριτικη στην "πεπατημενη"...
Συνηθως οι συνεπειες ειναι δυσαρεστες για αυτον που τολμησε να διαχωρισει την θεση του απο την κοινα αποδεκτη "κοπαδοποιημενη" πραγματικοτητα μεσα στην οποια ζουν ολοι οι "νορμαλ" ανθρωποι. Πολλοι απο αυτους τους αιρετικους το κανουν λογω μιας ισχυρης εσωτερικης παρορμησης και συνηθως αδυνατουν να κατανοησουν αυτην τους την ταση, οποτε μοιραια δεν ειναι σε θεση να υπερασπισουν την θεση τους επιχειρηματολογωντας στην Ιερα Εξεταση που ο "υγιης" κοινωνικος ιστος στηνει σε καθε τετοια περιπτωση...
Καποιοι -λιγοτεροι- εχουν εμβαθυνει, αναλυσει και κατανοησει το ολο πλαισιο μεσα στο οποιο κινουνται οι ανθρωποι και συνειδητα προβαλλουν μια εναλλακτικη σταση την οποια μπορουν να υποστηριξουν σε οσους -ελαχιστους- εχουν την ποιοτητα να αναρωτηθουν και να ρωτησουν τα απαραιτητα γιατι?...
Η διαφορετικοτητα ως συνειδητη εκφραση αποτελει μια αντιστασιακη πραξη σε ενα συστημα που θελει τους ανθρωπους-πολιτες, ομογενοποιημενους, αντιγραφα ενος συγκεκριμενου μοντελου... Η διαφορετικοτητα συνιστα μια συνειδητη δηλωση ενος απειρου εν δυναμει κοσμου που μενει ανεκδηλωτος λογω των περιχαρακωσεων που ο κοινωνικος ιστος γνεθει συνεχως προσπαθωντας να διατηρησει την "σταθερα". Ο ντετερμινισμος σε ολο του το μεγαλειο...
Η διαφορετικοτητα ειναι η απαντηση καποιου που αρνειτε να ενταχθει στις "εξηγησεις" που ο περιγυρος αποδεχεται χωρις καμμια ερευνα. Η διαφορετικοτητα ειναι η "γκριζα ζωνη" μεσα στην ασπρομαυρη μανιχαιστικη θεωρηση, ειναι η υπερβαση ενος πληρως "εξηγημενου" τροπου ζωης, ειναι μια βαθια ανασα μεσα σε ενα ασφυκτικα μικρο κελι...
Φυσικα, τα αντανακλαστικα της "κοινωνιας" αμεσα ριχνουν στο "πυρ το εξωτερο" οποιονδηποτε ακουγεται, φερεται και λειτουργει διαφορετικα σε σχεση με το υπαρχον πλαισιο. Η απαξιωση της διαφορετικοτητας στοχευει στο να αποθαρυνει τον ανθρωπο να αυτοσυνειδητοποιηθει, να ερευνησει, να κινηθει εναλλακτικα, να κατανοησει με ευρυτητα νου και εξω απο τις εξηγησεις που του εχουν δοθει ετοιμες...
Εκτος απο τους προστατες και εντολοδοχους της πραγματικοτητας, πολλοι "νορμαλ" ανθρωποι απαξιωνουν εκεινους οι οποιοι εχουν το θαρρος (η θρασος αν θελετε...) να εκφραστουν διαφορετικα, να κανουν "αλλες" επιλογες, να κινηθουν σε μια terra incognita. Γιατι? Η απαντηση ειναι απλη... Φοβος! Οι ανθρωποι φοβουνται αυτο που δεν κατανοουν... και επισης βολευονται μεσα σε μια παθητικη και αδιαφορη σταση η οποια φυσικα βολευει τους διαχειριστες της Πραγματικοτητας.
Εν κατακλειδι, η διαφορετικοτητα ειναι δικαιωμα, ειναι επισης δυνατοτητα... ως εκφραση της ελευθερης βουλησης του Ανθρωπου. Η τεχνητη ομογενοποιηση οδηγει με μαθηματικη ακριβεια σε ολοκληρωτικες θεωρησεις και πρακτικες, η Ιστορια ειναι αδιαψευστος μαρτυρας...
Όμως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν η διαφορετικότητα γίνεται αυτοσκοπός;
Όταν αποκτά κι αυτή η έννοια προστάτες και εντολοδόχους με σκοπούς ...διαφορετικούς από αυτούς που μας πλασάρουν;
Και μήπως ο φόβος του κοπαδιού δεν μεγαλώνει όταν βλέπει πώς πραγματικά χρησιμοποιούνται από τους "βοσκούς" τα απολωλώτα;
Βλέποντας ανθρώπους να βομβαρδίζονται από αυτόκλητους σερίφηδες ενός δήθεν πλουραλισμού, δεν ξέρω πια αν η διαφορετικότητα είναι ένα δικαίωμα ή άλλη μια καπελωμένη ιστορία...
Η διαφορετικοτητα συνιστα εκδηλωση δυνατοτητας! Προερχεται απο το Συμπαντικο δικαιωμα στην Ελευθερη βουληση... Ποσο καπελομενο μπορει να ειναι σε σχεση με τον ηδη καπελομενο, κοπαδοποιημενο ανθρωπο? Μην ξεχνας αλλωστε, οτι αυτο που σου "πλασαρουν" ως διαφορετικο ειναι συντονισμενο απο συγκεκριμενους "χωρους". Ο διαφορετικος δεν υπηρετει χωρους, παρα μονο την αντιληπτικοτητα του και την συνειδητοποιηση του... Δεν ειναι οργανωμενος... και για αυτο δεν καπελωνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο κείμενο. Με απλά λογάκια τοποθετήσε σε ένα πράγμα που ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητο στην κοινωνική μάζα, θεωρείτε ως ουτοπία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι άσχετο και μαζί σχετικό, η αναρχική θεώρηση/στάση απέναντι στα πράγματα, απελευθερώνει τελικά τον άνθρωπο ή μήπως κι αυτό είναι μια άλλη πλευρά εκδήλωσης της διαφορετικότητας; Και εννοώ την ύπαρξη μας πολλές φορές σε σχέση με τα δίπολα. Καθότι το αντίπαλο δέος πάντα μας δίνει λόγο ύπαρξης όταν δεν έχουμε συμφιλιωθεί πλήρως με τον Εαυτό μας. Θα με ενδιέφερε η άποψη σου σε αυτό μέσω ενός σχολίου, ή γιατί όχι και μέσα από ένα προσεχές Post.
Εξ ορισμου χαρις στο διπολο συνισταται η εκδηλωση... Το ενα ειναι συμπληρωματικο του αλλου! Η Αναρχικη θεωρηση ειναι παρα πολυ σωστα δομημενη... πλην ομως, χρειαζεται απαραιτητα μια "αλλη" συνειδητοτητα ωστε να εχει πιθανοτητες εφαρμογης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συμφιλιωση με τον Εαυτο προυποθετει την ενοποιηση των αντιθετων, την αποδοχη του "σκοτεινου" μερους μας και την συμφιλιωση μαζι του... Δεν ειναι δυνατον να εκτιμησεις το Φως εαν δεν εχεις γνωρισει το Σκοτος!
Τελειωνοντας, πιστευω οτι καμμια θεωρηση, ιδεολογια η φιλοσοφια δεν "απελευθερωνει" τον Ανθρωπο... Η Ελευθερια ερχεται απο την γνωση του Εαυτου!